دانشنامه امام حسن علیه السلام

آغوش های نورانی

عمادالدین طوسی در کتاب «الثاقب فی المناقب» می نویسد:

اصبغ بن نباته گوید: محضر مولایم امیرمؤمنان علی علیه السلام شرفیاب شدم، امام حسن و امام حسین علیهماالسلام نیز حضور داشتند، متوجه شدم که علی علیه السلام با نگاهی عمیق به فرزندانش می نگرد.

عرض کردم: خداوند جوانانت را بر تو مبارک گرداند، و شما را در باره ی آنها و آنها را در مورد شما به آرزویتان برساند (چرا چنین ژرف و عمیق متوجه این دو بزرگوار هستید؟).

امیرمؤمنان علی علیه السلام لب به سخن گشود و فرمود:

روزی من از خانه بیرون آمده و با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نماز خواندم، هنگام بازگشت به آن حضرت عرض کردم: ای رسول خدا؛ بامدادان در باغم (مشغول کار) بودم، هنگام ظهر به خانه آمده و گرسنه بودم به فاطمه علیهاالسلام گفتم: آیا غذایی داری که بخورم. ایشان برخاست تا غذایی تهیه کند، در این حال دو فرزندت حسن و حسین علیهماالسلام آمدند و گفتند:

جبرئیل و رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ما را نگه داشتند؟ من گفتم: چگونه آنها شما را نگه داشتند؟ (امام) حسن علیه السلام گفت:

کنت أنا فی حجر رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم و الحسین علیه السلام فی حجر جبرئیل فکنت أنا أثب من حجر رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم الی حجر جبرئیل، و الحسین علیه السلام یثب من حجر جبرئیل الی حجر رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم.

من در آغوش رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بودم